*** Een roman om te lezen net voor je veertig wordt. Gerrard beschrijft hoe een vrouw van 39 (Edie Jennings) op het keerpunt in haar leven haar moeder verliest. Tijdens de week die aan de crematie voorafgaat, komt ze met haar twee zussen in het huis van haar moeder samen om alles te regelen. Dit wordt voor haar een korte periode van verstilling en onthaasting waarin ze haar leven overschouwt. Tijdens die week wordt niet alleen de eerder losse band met haar twee zussen strakker aangehaald, maar ontmoet ze ook haar oude jeugdliefde, Ricky waarmee ze tot twee keer toe overspel pleegt... Tijdens deze dagen vol emotionele verwarring, vallen ook de puzzelstukjes van haar jeugd en de relatie tussen haar ouders op hun plaats. Ze beseft dat de gebeurtenissen uit haar jeugd (haar vader pleegde zelfmoord), haar en haar zussen hun hele leven lang zijn blijven volgen. Het is een verhaal van de zich herhalende geschiedenis, het in het reine komen met zichzelf en de anderen en de zoektocht naar (het omgaan met) de waarheid, maar boven alles draait het om vergeven. Nicci Gerrard maakt met deze psychologische roman een mooie schets van “l’age mûr”, het moment in je leven waar je in het reine komt met je verleden en jezelf en stilaan ontdekt wie je echt bent en wat er in het leven echt van tel is. |