*** We volgen Paul en Vincent die met de hogesnelheidstrein op weg zijn naar hun klimvrienden van weleer, Lotte en Martin. Die laatsten wonen nu in een kustplaatsje in Groot-Brittannië. Twintig jaar terug ondernamen ze samen een reis naar de Lofoten in Noorwegen. Na een valpartij met Lotte, begeleidde Martin haar per trein naar huis terwijl Paul en Vincent met de wagen terug naar Nederland reden. Tijdens de terugreis van Lotte en Martin ontlook hun liefde, het stel trouwde en kreeg een dochter, Fiona. Als lezer volg je beurtelings de gedachten van Vincent en Paul tijdens de treinreis. Op die manier schetst Enter meesterlijk de karakters van zijn personages en bovendien komen zaken aan het licht over wat twintig jaar geleden is gebeurd, hoe de onderlinge relaties echt lagen en hoe hun leven verder liep ... Stephan Enter bewijst op verschillende plaatsen in het boek dat hij identieke situaties of landschappen meerdere keren totaal anders kan beschrijven (bv. het voorbijglijden van een landschap tijdens een treinrit, het kliffenlandschap langs de kust ...). Een pluim overigens voor de poëtische penvoering van Enter waarbij de vaart allerminst uit het verhaal genomen wordt. Met mooie gedachten over de thema’s van het boek: herinneringen, (on)sterfelijkheid, eenzaamheid en (on)eindigheid ben je met Enter goed voor enkele mooie uren leesplezier. Een beetje jammer is de wat krakkemikkige spelling (Lotte’s boek, sigarerook, libelles, produkt, konijnespoor ...) en slordige interpunctie. |