Vereniging ter Bevordering van het Vlaamse Boekwezen, Antwerpen. 1989, 31 blz. *** ‘Gevierd auteur’ Anton Zevenbergen, de protagonist die we kennen uit De Seizoenen en De stervende Galliër komt in dit kortverhaal in de verleiding een scheve schaats te rijden. Zijn vrouw en dochter zijn naar zijn schoonmoeder in Duitsland, zijn zoon is op kamp in de Ardennen. Vastbesloten een lastige vertaalklus te klaren, verblijft Anton tijdens de hondsdagen moederziel alleen in hun hoeve. Het werk zint hem niet en hij vlucht in muziek, drank en gedachten. De hitte en het alleen zijn roepen de lust in hem wakker, maar hij vermant zich. Tot Lies Backx, een lezeres, hem opbelt en uitnodigt om een avondje te stappen. Ook daaraan verzaakt Anton. Tot hij terugdenkt aan Samia, een jonge vrouw die hij ontmoette bij een bevriend koppel. Na wat talmen, nodigt hij haar uit op de boerderij … Ik was benieuwd of dit boekje uit 1989 een goede kwarteeuw later nog leesbaar bleek. En reken maar van yes! Zich meesterlijk bedienend van de stream of consciousness maakt Clem Schouwenaars ons getuige van de diepste gedachten van Anton Zevenbergen. We lezen hoe hij hunkert naar lichamelijkheid, maar tegelijkertijd geen voldoening (meer) vindt in het louter seksuele. Een dageraad is een knap literair snapshot dat tot op vandaag aardig wegleest. |